FECR-İ ATİ DÖNEMİ TÜRK EDEBİYATI( 1908–1911)
Servet-i Funun’un dergisinin kapanmasından sonra II. Meşrutiyet’in ilanıyla ortaya çıkan özgür
ortamda her hangi bir edebi topluluk yoktu. Bu değerlendirmek için bir araya gelen Tahsin Nihat,
Faik Ali, Emin Bülent, Ahmet Haşim, Fazıl Ahmet, Refik Halit, Yakup Kadri, Cemil Süleyman
gibi birkaç şair ve yazarın oluşturduğu topluluktur.
- Türk edebiyatında ilk kez bildiri yayınlayan edebi topluluktur.
- Yetenekli sanatçıların bir araya getirilmesi gerektiği bildirildi.
- Batının eserleri Türkçeye çevrilecek.
- “Sanat şahsi ve muhteremdir” ilkesi savunulmuş.
- Şiirlerde aşk doğa ve kişisel konular işlenmiştir.
- Aruz ölçüsü kullanılmıştır.
- Fransız sembolistlerden etkilenmiştir.
- Çok fazla bir etki bırakmadan dağılmışlardır.
FECR-İ ATİ DÖNEMİ TÜRK EDEBİYATININ SANATÇILARI
AHMET HAŞİM(1884–1933)
- Dış görünüşü düzgün olmadığı için genellikle akşam dışarı çıkmayı yeğlemiştir. Bu psikoloji bütün
hayatını etkilemiştir. - Hep bilinmeyen bir yere “O Belde”ye gitmeyi arzulamıştır.
- Hece ölçüsünü hiç kullanmamış hep aruz ölçüsünü kullanmıştır.
- Şiir sözden çok musikiye yakındır.”der.
- Şiir duyulmak için yazılır anlaşılmak için değildir.
- Dili oldukça ağırdır.
- Batılı sembolistler gibi her şeyi sembollerle ifade etmiştir.
- Özellikle akşam güneşinin batışını, günün şafağını anlatmaya çalışmıştır.
- Ahmet Haşim aslında bir empresyonisttir.
- Eserleri Göl Saatleri, Piyale, Guraphane-i Laklakan, Bize Göre, Frankfurt Seyahatnamesi.
EMİN BÜLENT SERDAROĞLU(1886-1942)
- Diğer Fecr-i Aticilere göre toplumsaldır.
- Victor Hugo’ya karşı yazdığı “Kin” şiiri önemlidir.
- Grup arkadaşlarına göre başarılı bir şairdir.