• aç : (I) Yemek yemesi gereken (II) Açmak eylemi
• açma : (I) Açma işi (II) Bir tür susamsız, kalınca, yağlı çörek
• ağız : (I) Konuşma, yeme organı (II) Anadildeki yöresel konuşma biçimi  (III) Doğum yapmış hayvanın ilk sütü
• ahu : (I) Ceylan (II) Güzel kadın
• ağ : (I) İplik, sicim, tel vb. ince şeylerden kafes biçiminde yapılmış örgü (II) Pantolonun apış arasına gelen yeri
• ak : (I) Beyaz renk (II) Akmak eylemi
• akar : (I) Gelir getiren mülk (II) Bir tür eklem bacaklı canlı   (III) Sıvı, akıcı madde
• akide : (I) İnanç (II) Bir tür şeker
• akrep : (I) Zehirli bir hayvan (II) Saatin iki ibresinden küçüğü
• al : (I) Kırmızı renk (II) Almak eylemi
• alay : (I) Askerî birlik (II) Küçümseyerek eğlence konusu yapma
• an : (I) Zamanın bölünemeyecek kadar kısa parçası (II) Anmak eylemi
• ar : (I) 100 m² değerinde yüzey ölçü birimi (II) Utanma, utanç duyma
• arı : (I) Temiz, saf (II) Bal yapan böcek
• arş : (I) Göğün en yüksek katı (II) Askerlikte “Yürü” komutu
• arz : (I) Sunma, üst makama bildirme (II) Yeryüzü
• asma : (I) Asmak işi (II) Üzüm veren bitki türü
• at : (I) Binme, yük çekme, taşıma vb. hizmetlerde kullanılan hayvan (II) Atmak eylemi
• atlas : (I) Parlak ipek kumaş (II) Kıta ve ülkelerin haritalarını içeren kitap
• atlet : (I) Kolsuz, askılı fanila (II) Atletizmle uğraşan kimse

• bağ : (I) Bağlamak için kullanılan ip, sicim, şerit, tel vb. düğümlenebilir nesne (II) Üzüm yetiştirilen arazi
• bağır : (I) Göğüsün ön kısmı (II) Bağırmak eylemi
• bahar : (I) Mevsim adı (II) Bir çeşit baharat
• bar : (I) Artvin ve Erzurum yörelerinde oynanan, ağır ritimli bir halk oyunu (II) İçkili eğlence yeri
• basma : (I) Basmak işi (II) Bir tür pamuklu kumaş
• baş : (I) İnsan ve hayvanlarda vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa (II) Çıban
• bel : (I) İnsan bedeninde göğüsle karın, sırtla kalçalar arasındaki bölüm (II) Toprak işlemeye yarayan tarım aracı
• ben : (I) Tendeki ufak, koyu renkli leke veya kabartı (II) Birinci teklik kişi zamiri
• bere : (I) Yuvarlak, yassı ve sipersiz başlık (II) Hafif çürük, yara
• bez : (I) Dokuma kumaş (II) Bezmek işi  (III) Salgı oluşturan bir organ
• bin : (I) Dokuz yüz doksan dokuzdan sonra gelen sayının adı (II) Binmek eylemi
• birlik : (I) Bir olma, tek olma (II) Askerî topluluk
• biz : (I) Birinci çokluk şahıs zamiri (II) Kunduracı aleti
• boy : (I) Taban ile en yüksek nokta arasındaki uzaklık (II) Kabile, aynı soydan gelen topluluk
• bozuk : (I) Bozulmuş, kötü işleyen (II) Bir çeşit perdesiz saz
• bölük : (I) Bütünden ayrılmış kısım (II) Askerî birlik

• cazgır : (I) Güreşçileri tanıtan kimse (II) Fitneci
• cebir : (I) Zor, zorlayış (II) Matematiğin bir kolu
• cihat : (I) Din uğruna yapılan savaş (II) Yönler, taraflar
• Ç
• çapak : (I) Göz pınarında ve kirpiklerde birikerek kuruyan akıntı (II) Bir balık türü
• çay : (I) Nemli iklimlerde yetişen bir ağaççık (II) İçecek türü  (III) Dereden büyük, ırmaktan küçük akarsu
• çelik : (I) Demirden elde edilen bir maden türü (II) Kısa kesilmiş dal
• çil : (I) Yüzde oluşan kahverengi küçük benekler (II) Dağ tavuğu
• çile : (I) Sıkıntı (II) İpek, yün, pamuk vb. her türlü iplik demeti
• çit : (I) Bağ, bahçe, bostan vb. yerlerin çevresine çekilen duvar türü (II) Pamuktan dokunmuş basma

• dağ : (I) Çevresinden daha yüksek olan yer şekli (II) Kızgın bir demirle vurulan damga
• dal : (I) Ağacın gövdesinden ayrılan kollardan her biri (II) Dalmak eylemi  (III) Çıplak, yalın, sade
• dam : (I) Yapıların üstünü örten kısım, çatı (II) Dansta kavalyenin eşi
• dar : (I) İçine alacağı şeye oranla ölçüleri yetersiz olan, geniş ve bol karşıtı (II) İdam mahkûmlarını asmak için dikilen direk
• devir : (I) Kendine özgü bir özellik taşıyan zaman parçası (II) Dönme, dönüş
• dil : (I) Konuşma organı (II) İnsanların düşündüklerini ve duyduklarını bildirmek için kelimelerle veya işaretlerle yaptıkları anlaşma, lisan  (III) Düşmandan alınan esir
• din : (I) İnanç, ibadet (II) Dinmek eylemi  (III) Kuvvet birimi
• diz : (I) Bacağın ortasındaki eklemli bölge (II) Dizmek eylemi
• dolu : (I) Bir yağış türü (II) İçi boş olmayan, doldurulmuş
• don : (I) İç çamaşırı (II) Suların buz tutması
• düş : (I) Rüya (II) Düşmek eylemi

• ebe : (I) Doğum yaptıran kadın (II) Oyunda baş olan çocuk
• eda : (I) Davranış, tavır (II) Naz, işve  (III) Dini ibadeti yerine yetirme
• ehliyet : (I) Yapabilme gücü (II) Sürücü belgesi
• ek : (I) İlave (II) Ekmek eylemi
• ekmek : (I) Tarlaya tokum serpmek (II) Tahıldan yapılan yiyecek
• el : (I) Tutma, kavrama organı (II) Yabancı (III) Ülke, yurt, il
• emir : (I) Buyruk, komut (II) Bir ülkenin başı, sultan
• er : (I) Erkek, adam (II) Erken
• eser : (I) Emek sonucu ortaya konan ürün, yapıt (II) İz, işaret, belirti
• esrar : (I) Gizler, sırlar (II) Uyuşturucu madde
• eş : (I) Birbirinin aynı olan, benzer (II) Karı, koca, hayat arkadaşı  (III) Eşmek eylemi

• far : (I) Taşıtların ön kısmındaki ışık (II) Kadınların göz kapaklarına sürdükleri boya
• fit : (I) Birini başkasına karşı kışkırtma (II) Ödeşme, razı olma  (III) İngiliz uzunluk ölçüsü

• gam : (I) Üzüntü, tasa, kaygı (II) Sekiz notanın sıralanmış dizisi
• gaz : (I) Hava gibi uçucu madde (II) Tül
• geç : (I) Beklenen zamandan sonra olan (II) Geçmek eylemi
• gen : (I) İçinde bulunduğu hücreyi veya organizmayı etkileyen kalıtsal öge (II) Geniş  (III) Bir süre boş bırakılan tarla
• geri : (I) Arka, bir şeyin sonra gelen bölümü (II) Büyük kıl çuval
• gez : (I) Ok ve tüfekteki kertik (II) Yer ölçmeye yarayan düğümlü ip  (III) Gezmek eylemi
• gezi : (I) Seyahat (II) Hareli kumaş
• giz : (I) Sır (II) Geminin bayrak sereni
• gözleme : (I) Gözlemek işi (II) Bir tür hamur işi
• güç : (I) Kuvvet, efor (II) Kolay olmayan, zor
• gül : (I) Güzel kokulu bir çiçek (II) Gülmek eylemi

• hak : (I) Adalet (II) Ağaca, taşa yazı yazma veya şekil oyma
• hal : (I) Pazar yeri (II) Çözme, çözülme  (III) Tahttan indirme
• han : (I) Eski Türklerde devlet başkanı (II) Konaklama yeri
• hani : (I) “Nerede, ne oldu, nerede kaldı” anlamlarında kullanılan bir söz (II) Levrek balığı türü
• hayat : (I) Canlı, sağ olma durumu (II) Evlerde, üstü kapalı, bir veya birkaç yanı açık sofa
• hayır : (I) “Yok, öyle değil, olmaz” anlamlarında reddetme sözü (II) İyilik, karşılıksız yardım
• hıyar : (I) Salatalık (II) Bir şeyi seçmekte veya yapıp yapmamakta özgürlük
• hisar : (I) Hendekle çevrili kale (II) Türk müziğinde bir makam

• ırak : (I) Uzak (II) Türk müziğinde bir makam
• iç : (I) Herhangi bir durumun, cismin veya alanın sınırları arasında bulunan bir yer, dâhil (II) İçmek eylemi
• in : (I) Yaban hayvanlarının kendilerine yuva edindikleri kovuk (II) İnmek eylemi
• it : (I) Köpek (II) İtmek eylemi

• kal : (I) Madenleri eritip birbirinden ayırma (II) Kalmak eylemi  (III) Söz, laf
• kalkan : (I) Savaşçıların kullandığı korunmalık (II) Yassı, büyük bir balık
• kan : (I) Damarda dolaşan sıvı (II) Kanmak eylemi
• kanepe : (I) Birkaç kişinin oturabileceği genişlikte koltuk, çekyat (II) Peynir, sucuk, salam vb. şeylerle süslenen çok küçük ekmek
• kanun : (I) Yasa (II) Bir çeşit çalgı
• kap : (I) İçinde gıda veya eşya saklanan nesne (II) Kapmak eylemi  (III) Kadınların giydiği kolsuz üstlük
• kaplıca : (I) Ilıca (II) Taneleri ufak bir cins buğday
• kar : (I) Bir yağış biçimi (II) Karmak eylemi
• kara : (I) Yer, toprak (II) En koyu renk, siyah
• karga : (I) Siyah tüylü, ötücü kuş (II) Bir şeyin asıl durumunu yitirerek baş aşağı olması
• kart : (I) Gençliği ve tazeliği kalmamış (II) Düzgün kesilmiş ince karton parçası
• kas : (I) Adele (II) Küçümseyerek eğlence konusu yapma
• kaş : (I) Zamanın bölünemeyecek kadar kısa parçası (II) Anmak eylemi
• kat : (I) Bir yapıda iki döşeme arasında yer alan daire veya odaların bütünü (II) Kesme, kesilme  (III) Katmak eylemi
• katı : (I) Sert (II) Kuşların ikinci midesi
• katılmak : (I) Karıştırılmak, bir topluluğa girmek (II) Aşırı gülmekten nefesin kesilmesi
• kav : (I) Çabuk tutuşan, süngerimsi madde (II) İçki mahzeni
• kay : (I) Yaz yağmuru (II) Kusmak  (III) Kaymak eylemi
• kaymak : (I) Sütün veya yoğurdun üstündeki koyu yağlı katman (II) Kaygan bir yüzey üzerinde sürtünerek kolayca yer değiştirmek
• kaz : (I) Bir tür kümes hayvanı (II) Kazmak eylemi
• kefe : (I) Terazi gözlerinden her biri (II) Atların tüylerini parlatmak için kullanılan araç
• kes : (I) Yakmak için kullanılan iri saman (II) Jimnastik ayakkabısı  (III) Kesmek eylemi
• kese : (I) Küçük torba (II) Kısa, kestirme yol
• kır : (I) Kül rengi (II) Şehir dışında kalan, boş ve geniş yer  (III) Kırmak eylemi
• kış : (I) Soğuk mevsim (II) Kümes hayvanlarını kovalamak için çıkarılan ses
• koca : (I) Bir kadının evlenmiş olduğu erkek, eş (II) Büyük, geniş
• kolluk : (I) Gömlek kollarının ucundaki iliklenen bölüm, manşet (II) Güvenliği sağlamakla görevli polis veya jandarma
• konak : (I) Büyük ve gösterişli ev (II) Bebeklerin başlarında görülen kepek tabakası
• kot : (I) Bir tür pantolon (II) Temel ile zemin arasındaki yükseklik  (III) Tahtadan yapılmış bir ölçek
• koy : (I) Denizin, gölün karaya sokulduğu bölümü (II) Koymak eylemi
• koyun : (I) Geviş getiren bir hayvan (II) Kollar arası, kucak
• kök : (I) Bitkilerin yer altındaki uzantısı (II) Sazı kurmaya yarayan burgu
• kötek : (I) Baston, sopa (II) Gölge balığı
• kupa : (I) Cam veya seramikten yapılmış, kulplu, büyük bardak (II) Bir tür atlı araba
• kur : (I) Yabancı paraların ulusal para cinsinden değeri (II) Karşı cinse ilgi göstererek onun gönlünü kazanmaya çalışma  (III) Kurmak eylemi
• kurt : (I) Yırtıcı, etçil memeli hayvan (II) Bazı böceklere veya böcek kurtçuklarına verilen ad
• kurum : (I) Bacalarda biriken kalın is (II) Kuruluş, müessese  (III) Büyüklük taslama
• kül : (I) Yanan şeylerden artakalan toz madde (II) Bütün, tüm
• küp : (I) Topraktan yapılan kap (II) Birbirine eşit karelerden oluşan altı yüzlü dikdörtgen
• küre : (I) Bütün noktaları merkezden aynı uzaklıkta bulunan bir yüzeyle sınırlı cisim (II) Madenci ocağı

• lal : (I) Dili tutulmuş, konuşamaz duruma gelmiş, dilsiz (II) Değerli bir taş
• lama : (I) Bir tür hayvan (II) Buda rahibi

• mahsus : (I) Özel, özgü (II) Belli, anlaşılan, hissedilen
• manda : (I) Su sığırı, camız (II) Az gelişmiş ülkelerin, büyük devletlere yönetme vekilliği vermesi
• mâni : (I) Bir şeyin yapılmasını önleyen şey, engel (II) Genellikle yedili hece ölçüsüyle söylenen halk şiiri
• mastar : (I) Fiilin -mak / -mek veya -ma / -me ekleri alan ve ad gibi kullanılan biçimi (II) Sıvacı ve duvarcıların, cetvel gibi kullandıkları, uzun, ensiz ve düz tahta
• mat : (I) Satranç oyununda taraflardan birinin yenilgisi (II) Parlak olmayan, donuk
• maya : (I) Bazı besinlerin yapımında mayalanmayı sağlamak için kullanılan madde (II) Damızlık dişi hayvan  (III) Uzun havalardan bir tür halk türküsü
• meç : (I) Keskin olmayan kılıç (II) Saçın küçük tutamlar biçiminde değişik renklerde boyanmış hâli
• mest : (I) Sarhoş (II) Üzerine mesh edilebilen, yumuşak bir ayakkabı türü
• mey : (I) Şarap (II) Ağzı yassı bir zurna türü
• mil : (I) Selin bıraktığı balçık (II) İnce ve uzun metal çubuk  (III) Uzaklık ölçü birimi
• misket : (I) Mis üzümünden yapılan şarap (II) Bomba ve şarapnellerin içinde bulunan kurşun veya demir tanelerin adı  (III) Bir tür halk oyunu

• namlı : (I) Ünlü (II) Samanından ayrılmış arpa, buğday yığını
• nefis : (I) Öz varlık, kişilik (II) Pek hoş, çok güzel
• net : (I) Bütün çizgileri belirgin olan, iyi görünen (II) Teniste servis atışlarında topun fileye değdiğini belirtmek için kullanılan bir söz

• ocak : (I) Ateş yakmaya, pişirmeye, ısıtmaya yarayan yer (II) Yılın ilk ayı
• ortanca : (I) Büyükle küçük arası (II) Mor çiçekli süs bitkisi
• oy : (I) Bir toplantıya katılanların, birkaç seçenekten birini tercih etmesi, rey (II) Oymak eylemi
• oymak : (I) Aşiret (II) Oyma işi
• öd : (I) Safra (II) Yanarken güzel koku veren, öd ağacı
• öz : (I) Bir kimsenin benliği, kendi manevi varlığı (II) Kan bağı ile bağlı olan, üvey olmayan  (III) Dere, çay

• pala : (I) Geniş ağızlı bir kılıç (II) Bez parçalarından dokunan basit kilim
• palamut : (I) Pulsuz bir balık (II) Meşe ağacının yemişi
• parti : (I) Siyasi topluluk, fırka (II) Bir bütünün parçası, kısım
• pas : (I) Oksitlenme sonucunda oluşan madde (II) Bazı top oyunlarında oyunculardan birinin topu takım arkadaşına geçirmesi
• pat : (I) Yassı, basık (II) Papatyaya benzeyen otsu bir bitki
• patron : (I) İşveren (II) Elbise için kesilmiş kağıt kalıp
• pazı : (I) Koldaki şişkince kas (II) Yemek yapılan bir bitki, yabanî ıspanak  (III) Bir ekmeklik hamur topağı
• pes : (I) Yenilgiyi kabul ettiğini belirtmek için veya şaşkınlık veren davranışlara karşılık olarak kullanılan bir söz (II) Hafif, yavaş sesle söylenen
• peş : (I) Arka, art (II) Bazı giysilerin bol olması için yanlarına eklenen kumaş parçası
• pike : (I) Kabartmalı pamuklu kumaş (II) Uçağın yüksekten hedefe dik olarak saldırması
• pota : (I) Basketbol kalesi (II) İçinde maden eritilen kap
• puf : (I) Kabartılmış minder (II) Bezginlik, usanç anlatan bir söz
• pusula : (I) Yön tespit etmek için kullanılan kadranlı araç (II) Küçük bir kâğıda yazılmış kısa mektup, tezkere
• put : (I) Bazı ilkel toplumlarda doğaüstü güç ve etkisi olduğuna inanılan nesne (II) İpekten bükülmüş iplik

• rahim : (I) Döl yatağı (II) Acıma, esirgeme
• rast : (I) Doğru, düzgün, tesadüf (II) Klasik Türk müziğinde bir makam

• saç : (I) Baş derisini kaplayan kıllar (II) Saçmak eylemi
• saf : (I) Dizi, sıra (II) Katıksız, halis
• safra : (I) Denizcilikte denge için kullanılan ağırlık (II) Karaciğerin salgıladığı acı sıvı, öd
• sağ : (I) Solun karşıtı (II) Canlı, diri
• saka : (I) Sucu (II) Renkli, güzel sesli bir kuş
• sal : (I) Düz ve korkuluksuz deniz veya ırmak taşıtı (II) Salmak eylemi  (III) Tabut
• sandal : (I) Kerestesi sert ve kokulu bir ağaç (II) Kürekle yürütülen deniz teknesi  (III) Sandalet
• satır : (I) Yazının bir sırası (II) Et kesme bıçağı
• saz : (I) Su kıyısında, bataklıkta yetişen ince, açık sarı renkli kamış (II) Her tür müzik aracı, çalgı
• sedir : (I) Arkalıksız, üstü minderli divan (II) Bir tür ağaç
• sele : (I) Yayvan, genişçe sepet (II) Bisikletin oturulacak yeri
• sema : (I) Gök (II) İşitme, duyma
• ser : (I) Baş, kafa (II) Limonluk  (III) Sermek eylemi
• seri : (I) Bir bütün oluşturan şeylerin tümü, dizi (II) Hızlı
• set : (I) Toprağın kaymasını veya suyun akmasını önlemek için yapılan kalın duvar (II) Masa tenisi, voleybol vb. oyunlarda maçın her bir bölümü
• sır : (I) Bir tür cila, vernik (II) Gizli tutulan şey
• sim : (I) Gümüş (II) İşaret
• sirke : (I) Bit, tahtakurusu vb. asalak böceklerin yumurtası (II) Ekşimiş üzüm, elma, limon vb. suyu
• soluk : (I) Ciğerlere hava alıp verme, nefes (II) Rengi atmış olan, solmuş, uçuk
• som : (I) İçi dolu olan (II) Rıhtımın su üstündeki bölümü
• somun : (I) Yuvarlak ve şişkin ekmek (II) Cıvatanın ucuna geçirilen, içi yivli demir başlık
• soy : (I) Sülale, ırk (II) Soymak eylemi
• sur : (I) Kale duvarı (II) Uğur, alın yazısı, talih
• sümsük : (I) Uyuşuk davranan, miskin (II) Sivri gagalı deniz kuşu
• sürme : (I) Sürmek işi (II) Kirpik diplerine sürülen siyah boya

• şah : (I) Padişah, hükümdar (II) Atın, ön ayaklarını yerden keserek arka ayakları üstünde durması
• şan : (I) Ün, şöhret (II) Ses dizisi
• şap : (I) Antiseptik bir madde (II) İnce kum ve çimentoyla yapılan düzgün döşeme sıvası
• şık : (I) Güzel, zarif, modaya uygun (II) Seçenek
• şiş : (I) Şişmiş olan yer, şişlik (II) Bir ucu sivri, demir veya ağaçtan, ince uzun çubuk

• tabak : (I) Yiyecek koymaya yarar, az derin ve yayvan kap (II) Deri işleyen
• tabaka : (I) Katman (II) Cepte taşınan tütün veya sigara kutusu
• taç : (I) Hükümdar başlığı (II) Futbolda yandan atış
• tart : (I) Kalıpta pişen bir tür meyveli pasta (II) Tartmak eylemi
• tavla : (I) At ahırı (II) Otuz pul ve iki zarla iki kişinin karşılıklı oynadığı oyun
• tavşan : (I) Kemirgen kır hayvanı (II) Oyma yapan sanatçı
• tay : (I) Üç yaşına kadar olan at yavrusu (II) Denk, eşit, eş
• tek : (I) Eşi olmayan, biricik, yegâne (II) Sessiz, hareketsiz
• tetik : (I) Ateşli silahlarda ateşlemeyi sağlamak için çekilen küçük parça (II) Çabuk davranan, çevik
• tez : (I) Çabuk olan, süratli (II) Düşünce, görüş, sav
• toka : (I) Kemer, kayış, ayakkabı vb.nin iki ucunu birbirine bağlamaya yarayan tutturmalık (II) El şıkışma
• ton : (I) Bin kilogramlık ağırlık (II) İnsan veya çalgı sesinin yükseklik, alçaklık derecesi
• toy : (I) Gençliği sebebiyle görgüsüz ve beceriksiz olan (II) Ziyafet   (III) Yabani bir av kuşu

• uç : (I) Genellikle uzun bir nesnenin incelerek biten son ve sivri noktası (II) Uçmak eylemi
• uçuk : (I) Uçmuş, soluk (II) Deride beliren kabarcık
• uz : (I) İyi, güzel (II) Uzak, uzun, çok
• üs : (I) Bir kuvvete yükseltilmiş bir sayının üzerine yazılan ve kaçıncı kuvvete yükseltildiğini gösteren sayı (II) Kök, asıl, temel, esas

• vokal : (I) Sesle ilgili (II) Ünlü harf

• yakınmak : (I) Kına, yakı vb.ni vücudun bir yerine sürmek, koymak (II) Şikâyet etmek
• yakmak : (I) Kına, yakı vb.ni koymak, sürmek (II) Ateşlemek, tutuşturmak  (III) Türkü, ağıt vb. düzenlemek, bestelemek
• yar : (I) Uçurum (II) Yarmak eylemi
• yaş : (I) Doğuştan beri geçen ve yıl birimi ile ölçülen zaman (II) Nemli, ıslak
• yaşlı : (I) Yaşı ilerlemiş, kocamış, ihtiyar (II) Gözü yaşla dolmuş
• yat : (I) Kalkan, zırh vb. korunma aracı (II) Gezinti gemisi  (III) Yatmak eylemi
• yaz : (I) Sıcak mevsim (II) Yazmak eylemi
• yazın : (I) Yaz mevsiminde (II) Edebiyat
• yazma : (I) Yazmak işi (II) Fırça ile veya tahta kalıplarla desen yapılmış bez
• yen : (I) Giysi kolu (II) Yenmek eylemi
• yormak : (I) Yorgun duruma getirmek (II) Bir anlam vermek, yorumlamak
• yüz : (I) Doksan dokuzdan sonra gelen sayının adı (II) Sima, çehre, surat   (III) Yüzmek eylemi

• zar : (I) İnce perde veya örtü (II) Küp şeklinde ve altı yüzünde, birden altıya kadar benekler bulunan oyun aracı